In deze editie van ‘Wie is de groenste?’ een gesprek met ir. Marjolein Demmers MBA. Ze is sinds 2004 directeur van de unit Milieu en Duurzaamheid bij DHV.
Deze unit adviseert overheden en bedrijfsleven op het gebied van milieu en veiligheid, ruimte, mobiliteit en duurzaamheid. En deze adviezen zijn dringend nodig, volgens Demmers, want we staan voor belangrijke keuzes willen we onze wereld een welvarende toekomst geven.
Het wil nog niet opschieten met de duurzame ontwikkelingen. Marjolein Demmers constateert een zekere stroperigheid in organisaties als het gaat om het implementeren van duurzame initiatieven.
“Of we nou voortgang boeken vanuit Cradle to Cradle of vanuit het verkleinen van je ecologische footprint. Die discussie moeten we niet voeren. Als we maar komen tot zaken als reductie van CO2-uitstoot. Met de bevolkingsgroei in de wereld en de toename in CO2-uitstoot moeten we alles wat we in huis hebben aangrijpen,” meent Demmers.
Bewustwording
Vanuit haar werk bij DHV probeert Demmers die veranderingen in organisaties vorm te geven. Verandering moet voortkomen uit een bewustwordingsproces bij mensen die het bedrijf van binnen uit kunnen veranderen. En helaas spreekt het nog niet iedereen aan. Het is een verandering in denken die dieper gaat dan alleen het geldelijk gewin of de korte termijn prognoses. En het kan goed samen gaan met innovatie en lange termijn waarde.
Demmers: “We helpen bij die bewustwording door vanuit een ander perspectief naar planontwikkelingen te kijken. In de bouw bijvoorbeeld gelden nog heel traditionele werkwijzen. Daarmee kun je niet bouwen aan een samenleving die over twintig, dertig jaar een beter milieuplaatje moet opleveren. Het is nog te veel productgericht.”
Leuke buurt
“Stel jezelf de vraag; Hoe wil je wonen? Wat vind je echt belangrijk voor je levensgeluk? Door te denken vanuit de behoeften van een bewoner zul je komen tot een andere invulling van een ‘leuke buurt’ of ‘een gezellige wijk.’
Dan maak je keuzes over de samenlevingsvorm. Wie wonen er in een wijk? Gaan ze naar hun werk of is er een gemeenschappelijke ruimte met een kantoorfunctie met bijvoorbeeld video conference mogelijkheden. Er is een gemeenschappelijke moestuin, kinderopvang. Is het een mix van jong en oud? Hoe voorzie je zo’n wijk van energie? En in welke vorm? En hoe realiseer je dat?”
We gebruiken dit voorbeeld om onze klanten te helpen denken in nieuwe woonvormen en helpen ze om nu al stappen zetten naar die ideale situatie.
Drie jaar geleden startte Demmers samen met een collega van Essent (zie een levenlang LCA onderaan) de stichting Ecovilla waarmee ze de leefwijze in beeld willen brengen zoals het over dertig tot vijftig jaar zou kunnen uitzien. De ervaringen uit deze proeftuin worden nu gebruikt in de plannen voor morgen.
Extra hard omlaag
“Mijn persoonlijke footprint moet ook kleiner. We zijn daarom op pad gegaan, en nemen steeds weer een volgende actie. We wonen in een oud huis uit 1900, daar is al veel geïsoleerd en we denken aan een combinatie van zon en zo’n micro wkk - installatie maar die zijn nog niet op de markt.”
“Verder eten we minder vlees en halen dat nu bij onze scharrelslager. We proberen zoveel mogelijk te hergebruiken, en wat we niet meer nodig hebben geven we door. En in juni hebben we de auto’s de deur uit gedaan. Daar hebben we lang over nagedacht. Maar als je het niet doet, ervaar je ook niet waar je tegenaan loopt en welke oplossingen er ontstaan. Tot nu toe blijkt in onze situatie dat het zonder auto ook heel goed kan. In noodgevallen kunnen we een beroep doen op Green Wheels of onze buren.”
De buurt is overigens ook milieubewust. We doen mee aan het klimaatstraatfeest en sparen punten met veel zuinige initiatieven. Zelf geeft ze dus het goede voorbeeld, en niet ten onrechte. In het betoog van Demmers klinkt de urgentie door.
Er zijn veel mensen die denken: heeft het wel zin als ik mijn auto laat staan?
“Ja natuurlijk! Het moet allemaal veel sneller gaan. We hebben niet meer de luxe om het op zijn beloop te laten. Het is de hoogste tijd om in te grijpen. Ik heb de Urgenda daarom ook ondertekend. Op ons Nationaal Sustainability Congres in de RAI in november verwoordde de ambassadeur van India het heel treffend: In India leeft 77 procent van hun bevolking onder de armoedegrens. India werkt aan verbetering van hun leefomstandigheden. Dat betekent werk, beter wonen, betere voeding, kleding etc. De ambitie is om duurzaam te ontwikkelen, maar het is te verwachten dat de CO2-uitstoot toch zal toenemen. Daarom moeten wij in het rijke Westen extra hard omlaag met ons verbruik. Na zoveel jaren welvaart en verspilling hebben we een enorme onbalans te herstellen!”
Marjolein Demmers: Studie en erna
Marjolein Demmers is al tijdens haar studie Industrieel Ontwerpen aan de TU Delft geboeid door de milieuaspecten van ontwerpen. Ze organiseerde de gastcolleges voor het vak milieugerichte productontwikkeling en volgde colleges milieukunde aan de Universiteit van Amsterdam. “Ik leerde Life Cycle Analyses (LCA) maken voor producten. Energie, materialen en verpakkingen en het gebruik van producten bepalen in grote mate de milieubelasting.”
Zo onderzocht Demmers voor haar afstudeerproject bij The Bodyshop of het hergebruik van de flesjes beter voor het milieu was dan het wegwerpen ervan. “Het bleek dat bij het schoonmaken en hervullen veel meer energie werd verbruikt dan gedacht. Om het toch milieutechnisch gezien haalbaar te maken ontwikkelde ik een ander vulsysteem en een manier om de flesjes met luchtdruk te reinigen in plaats van warm water, en te hervullen zonder knoeien.”
In de jaren na haar afstuderen deed ze als milieudeskundige voor Ecodesign en PRé Consultants talloze LCA studies in ecodesign projecten. “Na al die LCA’s had ik op een gegeven moment wel een gevoel van wat er met een product mis was en wat je er aan kon doen om het energetisch te verbeteren. Vooral energie besparen leverde veel op en het weglaten van zware metalen als chroom/broom verbindingen die vroeger soms zelfs als kleurtoevoeging werden toegepast. De Cadmium gele bierkratjes bijvoorbeeld.”
Demmers werkte bij McKinsey & Company en behaalde haar MBA aan het instituut Insead in Frankrijk. en de Australische RMIT Universiteit (Institute of Technology). En bij Essent onder meer in een managementfunctie voor de milieudivisie en een directiefunctie voor Duurzame Energie.