Tapijtfabrikant bewijst met het recyclen van visnetten dat hergebruik een extra sociaal-maatschappelijke impact kan hebben.
De verantwoordelijkheid voor een betere wereld ligt niet langer alleen bij goede doelen en overheden. Met social design kunnen ook bedrijven een groot verschil maken. Wegduiken is geen optie meer: de moderne consument hecht veel waarde aan merken met een maatschappelijke visie en sociale daadkracht en ondernemingen kunnen daar succesvol op inspelen.
De tijd van onbezonnen winstgeneratie ligt achter ons. Een recent onderzoek van Retailtrends bracht hierover opvallende cijfers aan het licht. Maar liefst 75 procent van de consumenten verwacht van bedrijven een duidelijke purpose. Het leveren van deugdelijke producten en diensten is niet meer genoeg. Klanten verwachten dat een bedrijf zich hardmaakt voor het oplossen van maatschappelijke en ecologische problemen.
Die verwachting is niet onterecht. Bedrijven hebben een grote slagkracht, zeker wanneer ze hun inspanningen bundelen. Social design maakt dat mogelijk. Bij social design ligt er altijd een sterk accent op de sociaal-maatschappelijke impact van het proces. Het ontwerpproces is hierbij zo ingericht dat er sociale verandering plaatsvindt. In die zin verschilt social design van het meer algemene begrip maatschappelijk verantwoord ondernemen (mvo).
Samenwerken
Ook samenwerken is belangrijk bij social design, zoals bij projecten in de Filipijnen en Kameroen, die worden uitgevoerd door ’s werelds grootste producent van tapijttegels Interface. Het bedrijf werkt in de genoemde landen samen met lokale vissers om oude visnetten uit zee te halen. In deze netten raken vissen verstrikt, waardoor ze de belangrijkste inkomstenbron in kwetsbare vissersdorpen bedreigen. Wanneer er niets met de netten gebeurt, zijn deze tot wel 600 jaar een bedreiging voor het lokale ecosysteem.
Samen met gespecialiseerde ngo’s bracht Interface in kaart waar de spooknetten de grootste ecologische en sociale schade aanrichten. Het project kent namelijk ook een sterke sociale component. De vissers kunnen afgedankte visnetten opvissen en verkopen aan Aquafil. Deze garenleverancier van Interface recyclet het nylon in de netten voor de productie van garen. Met dit aanvullende inkomen kunnen de lokale vissers sparen voor toekomstige investeringen en educatie voor hun kinderen. Zo is de visvangst rijker, doordat er minder vissen in de netten verstrikt raken, en herstellen de vissers tegelijkertijd hun eigen leefomgeving.
Interface gebruikt het nylon in een wereldwijd, duurzaam productieproces. Op die manier stimuleert het lokale economieën en produceert het tegelijkertijd CO2-neutrale tapijttegels. De impact van het project heeft daardoor niet alleen lokaal invloed, maar overal in de wereld waar de tapijttegels worden gebruikt. Bovendien wordt dit garen ook in de modewereld omarmd. Modeketens van H&M tot Prada maken hiervan gebruik.
Het project staat ten slotte binnen Interface niet op zichzelf. In 2017 was 58 procent van de grondstoffen die Interface gebruikt gerecycled of biologisch. Op productniveau kan een Interface-tapijttegel zelfs tot 87 procent uit gerecycled of biologisch materiaal bestaan. Bovendien opereert de Europese productielocatie in Scherpenzeel volledig op hernieuwbare energie.
Bron & beeld: Interface