In 1999 verscheen het boek ‘De eeuw van mijn vader’ van Geert Mak waarin hij, aan de hand van het leven van zijn vader, de ontwikkelingen in de 20e eeuw beschrijft. Dit geroemde boek geeft een terugblik over zowel de grote wereld als de kleine, directe omgeving en de samenhang tussen beide. De woorden kon Geert Mak vrij kiezen en dat doet hij op briljante wijze. Maar de geschiedenis is zoals die is en verandert niet.
We leven in een extreme tijd, waarin crisis op crisis volgt en waarin keuzes worden gemaakt die zonder enige twijfel grote invloed zullen hebben op de verdere loop van de geschiedenis. Ook in wat kleiner perspectief, de gebouwde omgeving, maken we elke dag keuzes met als saillant detail dat deze lang zichtbaar en invloedrijk blijven, omdat deze letterlijk in beton worden gegoten. Bewust of onbewust maken we keuzes voor gebouwen die ver reiken: gebruik van al dan niet schaarse materialen; energieverbruik en de mate van duurzaamheid daarvan; esthetiek; toekomstige functionaliteit en effect op de gezondheid zijn er maar een paar van.
Mijn oudste zoon is geboren in 2000 en hij kent alleen de 21e eeuw. De geschiedenis moet nog worden gemaakt en ik kan deze dus, samen met u, beïnvloeden; al is het ‘alleen’ maar voor de gebouwde omgeving.
Om een helder kompas te hebben en houden voor de keuzes van elke dag is mijn idee om het boek ‘De eeuw van mijn zoon’ alvast te gaan schrijven en daarvan twee exemplaren te laten verschijnen: één voor mijn zoon en één voor mij, met als inhoud hoe ik wil dat zijn toekomst gaat worden en mijn bijdrage daaraan.
Ik heb het mijn zoon voorgelegd en hij is bereid het te lezen. Maar dan moet het wel een stripverhaal zijn dat past op zijn iPad en waar een game bij hoort: ook dat is de eeuw van mijn zoon…